زندگی با یاد خدا
برف می بارد...... وسفیدی همه جارا پوشانده است..... و باران می بارد.... تا که شاید روزی جز سفیدی رنگی نباشد در دفتر روزگار و می بارد در دل ما.... فراموشی..... همه ی انسان ها به فراموشی مبتلا هستند،همه چیز را فراموش می کنند،خوشی را،خوبی را،برف را..... و او می بارد تا که مارا به خودمان بیاورد تا دیگر درد نکشیم آخر فراموشی درد دارد چون در آن تنها درد را به یاد داریم و برف می بارد تا درد را بشوید تا سفید کند و سیاهی را ازبین ببرد تا عطر خوبی را بین مردم پخش کند و چه رویایی است آبی آسمان زیر سفیدی برف و چه رویایی است زیر برف در اعماق رویاها غرق شوی و دیگر فراموش نکنی که فراموشی درد دارد........ نظرات شما عزیزان: دو شنبه 14 بهمن 1392برچسب:, :: 8:25 :: نويسنده : مینا
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید پیوندهای روزانه پيوندها
تبادل لینک
هوشمند نويسندگان
|
||||||||||||||||
|